Чырвонае і Чорнае Стэндаля,
Як два бакі, што ў медаля…
Каму якая роль прыпала –
Такую й граем мы пасля.
Свет падзяліў не Бог, а людзі,
Прымаў, мо, й чорт у тым удзел.
Ты не спяшайся заўтра ў суддзі,
Тым больш – вяршыць свой перадзел…
Час сабярэ за нас каменне,
Як малако, працэдзіць нам –
Учынкі, помыслы, памкненні,
Трывогі нашыя, сумненні –
Раздзеліць цяжар папалам.
Свет падзяліў не Бог, а людзі,
Сярод якіх няма святых.
Дзесь убыло – а дзесь прыбудзе
Прарокаў мудрых ды сляпых.
Жыві ж як роўны сярод роўных,
Умей і слухаць і маўчаць…
А сэнс? І ў Чорным, і ў Чырвоным:
На ўсім таемнасці пячаць.
|
|
